Uit De Geestmolen van januari 1996 door Kees Komen

Weenixhof
De Weenixhof dateert van 6 augustus 1959. Op die datum kreeg deze straat - met lage flatgebouwen haaks op de spoorlijn - zijn naam van de straatnaamcommissie. Jan Weenix (1640-19 september 1719) bracht zijn leven door als schilder van vooral stillevens.

Weenix werd in Amsterdam geboren als zoon van Jan Baptiste -ofwel Giovanni Battista- Weenix (ook gespeld als Weeninck en Weenincx), die eveneens schilder was, alsmede etser en tekenaar. Vader was een leerling van Abraham Bloemaert en Moeyaert. De zoon kreeg lessen van zijn vader en van zijn oom Gijsbert d'Hondecoeter. In tegenstelling tot zijn vader heeft hij, naar wordt aangenomen, niet in de schildersbent van Rome verkeerd. Vier jaar heeft Jan Weenix in Utrecht doorgebracht (1664-1668). Daar maakte hij deel uit van het schildersgilde. Meestal was hij in Amsterdam.

Als hofschilder van de keurvorst van de Palts maakte hij voor het slot Bensberg bij Düsseldorf (waar hij van 1702 tot 1712 woonde) een serie wandversieringen, waarmee hij veel waardering oogstte. De meeste van deze wanddecoraties -met levend en dood wild -zijn nu te zien in de musea van Augsburg en München. In onze omgeving kan men schilderijen van Weenix bewonderen in het Rijksmuseum te Amsterdam ('Abraham van Bronckhorst' en 'Park met buitenhuis') en het Frans Halsmuseum te Haarlem ('Margaretha Versyl'). In het Mauritshuis te Den Haag bevinden zich 'De dode zwaan', 'Dood wild', 'De dode haas' en 'Dode haas en dode kalkoen'.

Weenix

'Knaap met wilde gans' van Jan Weenix.

Weenix heeft herhaalde versies gemaakt van zijn schilderij 'Stilleven met een dode haas'. Dit beroemd geworden schilderij is door anderen gekopieerd. Naast stillevens, met bloemen en dieren, maakte Weenix portretten, genre- en jachttaferelen (met buit en attributen) en landschappen. In schilderijen van onder anderen Bartholomeus van der Helst bracht hij de menselijke figuren aan.